مشاوره و خانواده:
در جامعه امروز، مدرسه رسالت تربیت کودکان و نوجوانان را در چارچوب هدف ها و برنامه های مشخص تربیت عمومی عهده دار است. بسیار هستند پدر و مادرهایی که به اتکای تعلیم و تربیت رسمی و مدرسه ای مبنی بر اینکه مسئله تعلیم و تربیت اصولا به مدرسه محول شده است، از کنار مهمترین نیازهای رشدی فرزندان خویش بی توجه می گذرند و در امر تربیت فرزندان خود عملا نقش موثری را به دوش نمی گیرند.
با توجه به نقش مهم ارتباط بین خانه و مدرسه در رشد تربیتی و تحصیلی دانش آموزان، می بایست طرح آموزش خانواده با هدف ایجاد پل ارتباطی مستمر بین خانه و مدرسه در راستای تعامل موثر و مفید تر اولیاء با سیستم تعلیم و تربیت فرزندان در دستور کار ی اجرایی قرار گیرد. در این راستا مشاوران، فرایند مسیر رشد و ویژگی های جسمی، روانی کودکان و نوجوانان را در هر دوره تحصیلی برای اولیاء مطرح می کنند. مدرسان آموزش خانواده از طریق فرآیند حل مساله و همچنین کاربردی نمودن مطالب آموزشی در تعلیم و تربیت فرزندان به یاری والدین شتافته و خلاء اطلاعاتی در زمینه مباحث تعلیم و تربیت که در محیط خانه و مدرسه ایجاد شده را با ارائه راهکارهای مناسب پر می کنند.
از جمله محورهای آموزش خانواده در مدارس می توان به، آموزش مهارت های زندگی، آشنایی با سبک زندگی ایرانی – اسلامی ، فراهم کردن زمینه تحکیم مبانی شخصیت و تقویت خود آگاهی در کودکان ، نوجوانان و چگونگی پیشگیری از رفتار های پر مخاطره در فرزندان اشاره کرد. والدین در آموزش خانواده می آموزند که فرزند خود را بی قید و شرط دوست داشته باشند، در برآورده کردن نیازهای فرزندان رابطه ای آمیخته با احترام، مسئولیت و حمایت اثر بخش داشته و به طور عمیقی در حیطه های رشد و توسعه فرزندانشان تاثیر بگذارند.
در نهایت با توجه به اهمیت موضوع، هر چند طرح آموزش خانواده در مدارس کشور اجرا می شود، اما لازم است خانواده ها برای رشد شاخص های تحصیلی، تربیتی و مشارکتی در کانون خانواده و مدارس از فعالیت و خدمات مراکز راهنمایی و مشاوره خانواده نیز غافل نشوند.
